"ပါးကိုခ်ည္းပဲ ရုိက္ပစ္ခ်င္တာ၊ ျမန္မာလိုမရိုက္ခ်င္ဘူး၊ ဂ်ပန္လိုရိုက္ခ်င္တာ၊ျမန္မာလိုကအသြားခ်ည္းပါတာ၊ ဂ်ပန္လိုက အျပန္ပါပါတယ္..."
ဒါ-စိတ္ရင္းအတိုင္းေျပာတာတဲ့
ဒီစာကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ရန္ေတြ႕တာပဲလို႔မထင္ လိုက္ပါနဲ႔။ ၁၃-၂-၂၀၁၁ ရက္ေန႔ ျမန္ေအာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ၿမိဳ႕မတဲႀကီးကုန္းေက်းရြာအုပ္စု၊ ေ၀ဌဳ၀န္လမ္းမွာရွိတဲ့ ေ၀ဌဳ၀န္စာသင္တိုက္၊ သာသနာ့ဗိမၼာန္ဓမၼာရုံေတာ္ႀကီးမွာ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ ပညာသီဟ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ တရားထဲက ေကာက္ႏုတ္ခ်က္သာျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္၏မိန္႔ခြန္းမ်ားထဲမွာ အခြင့္အလမ္းမ်ားအားဖြင့္ေပးမႈမ်ားရွိခဲ့တယ္၊ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာလုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိရမွာပဲ၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေျပာဆိုလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားအား မည္သူ႔ကိုမွ်မေၾကာက္ဘဲဆက္လက္လုပ္ကိုင္မွာပဲ၊ အမွန္ကိုအမွန္ အတိုင္းဆက္လက္ေျပာၾကားသြားမွာပဲတဲ့။
ဒီစာသားကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္/ ျပည္သူတစ္ေယာက္က ေျပာေနတယ္လို႔ မထင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႔ၾကားခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလုံးသိေနလို႔ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေရႊေရာင္ဘုရားေတြတ၀င္း၀င္းနဲ႔ ထုံးျဖဴဘုရားေတြတေဖြးေဖြးနဲ႔ ဗုဒၶ ဘာသာကိုအထြဋ္အျမတ္ထားကိုးကြယ္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားရဲ႕သား ေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း အေလးအျမတ္ထားကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ၾကတာ အံ့ၾသဘနန္းပါပဲ။
အဲဒီလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ရင္းေစတနာေတြကို ခုတုံးလုပ္အသုံးခ် သကၤန္း၀တ္ၿပီးလုပ္စား ေနတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။
ဘုရားရိပ္၊ တရားရိပ္၊ သံဃာရိပ္ဆိုတာ အေအးခ်မ္းဆုံးပါ။
ဒါေပမယ့္လည္း ေရႊည၀ါဆရာေတာ္လို၊ ဒယ္အိုးဆရာေတာ္လို၊ တရားေဟာရင္ ေဒါသေတြထြက္၊ ေလာဘေတြတက္ေနေတာ့ သံဃာရိပ္ကို ပူေလာင္ေအာင္လုပ္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တရားဓမၼအျပင္ က်န္တဲ့ကိစၥေတြကိုပါလုပ္ခ်င္ရင္ လူထြက္ၿပီးလုပ္လို႔ရပါတယ္။အေနေခ်ာင္ေအာင္ သကၤန္း၀တ္နဲ႔လုပ္ေနေတာ့ သာသနာႀကီးညိႇႏြမ္းသြားမွာေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕အေျပာအေဟာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘက္ ပါလာၾကမယ့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြဟာအနည္းစုပါ။ တရားဓမၼနဲ႔ မအပ္စပ္လို႔ ေ၀းေ၀းကေရွာင္ေနတဲ့ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြကအမ်ားစုပါ။ ေရတြက္လုိ႔ေတာင္မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ မသင့္ေတာ္လို႔ ေျပာဆို ဆုံးမတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေတြကိုဘာလို႔ေျပာေနလည္းဆိုေတာ့ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္
သံဃာေတြသင္းကြဲမွာကို သိလ်က္နဲ႔လုပ္ေနလို႔ ရပ္တန္းကရပ္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံတာပါ။
ဘာသာေရးထက္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားေနရင္ သကၤန္းခၽြတ္ၿပီး ဘုန္းႀကီး လူထြက္ပဲလုပ္လိုက္ပါလို႔ အႀကံေပးပါရေစ။ သကၤန္းခၽြတ္လိုက္ရင္ ငါ့ေခါင္းကိုရိုက္ခြဲခံရမွာပဲလို႔ေတာ့ တစ္ထစ္ခ်မယူဆပါနဲ႔။ ဂမီၻရက သူ႔ကိုႀကိဳက္မွန္းမသိ၊ မႀကိဳက္မွန္းမသိတဲ့ မိန္းကေလးကိုသြားေတာင္းလို႔ အရိုက္ခံရတာပါ။ ဆရာေတာ္ဘုရားတို႔က ကိုယ့္ကို ႀကိဳက္တယ္/ မႀကိဳက္ဘူး၊ လက္ခံတယ္/ လက္မခံဘူး ဆိုတာကို စဥ္းစားတတ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြရွိေတာ့ အရိုက္မခံရဘူးဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္တို႔အေနနဲ႔ သကၤန္း၀တ္နဲ႔ သင့္ေတာ္၏၊ မသင့္ေတာ္၏ကိုေတာ့ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားဆုံး ျဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ေနရင္လဲ သကၤန္း၀တ္ျဖင့္ ေနသင့္/မေနသင့္၊ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ဖို႔/ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကိုလုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ကလည္း သံဃာေတာ္အတြင္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းကို လိုလားေနၾကပါတယ္။
သာသနာေတာ္ႀကီး ညႇဳိးႏြမ္းမႈမရွိေစေရးမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလုံးရဲ႕တာ၀န္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သာသနာေတာ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစေသာ္၀္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္၏မိန္႔ခြန္းမ်ားထဲမွာ အခြင့္အလမ္းမ်ားအားဖြင့္ေပးမႈမ်ားရွိခဲ့တယ္၊ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာလုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိရမွာပဲ၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေျပာဆိုလုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားအား မည္သူ႔ကိုမွ်မေၾကာက္ဘဲဆက္လက္လုပ္ကိုင္မွာပဲ၊ အမွန္ကိုအမွန္ အတိုင္းဆက္လက္ေျပာၾကားသြားမွာပဲတဲ့။
ဒီစာသားကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္/ ျပည္သူတစ္ေယာက္က ေျပာေနတယ္လို႔ မထင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႔ၾကားခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလုံးသိေနလို႔ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေရႊေရာင္ဘုရားေတြတ၀င္း၀င္းနဲ႔ ထုံးျဖဴဘုရားေတြတေဖြးေဖြးနဲ႔ ဗုဒၶ ဘာသာကိုအထြဋ္အျမတ္ထားကိုးကြယ္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဘုရားရဲ႕သား ေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း အေလးအျမတ္ထားကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ၾကတာ အံ့ၾသဘနန္းပါပဲ။
အဲဒီလို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ရင္းေစတနာေတြကို ခုတုံးလုပ္အသုံးခ် သကၤန္း၀တ္ၿပီးလုပ္စား ေနတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။
ဘုရားရိပ္၊ တရားရိပ္၊ သံဃာရိပ္ဆိုတာ အေအးခ်မ္းဆုံးပါ။
ဒါေပမယ့္လည္း ေရႊည၀ါဆရာေတာ္လို၊ ဒယ္အိုးဆရာေတာ္လို၊ တရားေဟာရင္ ေဒါသေတြထြက္၊ ေလာဘေတြတက္ေနေတာ့ သံဃာရိပ္ကို ပူေလာင္ေအာင္လုပ္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တရားဓမၼအျပင္ က်န္တဲ့ကိစၥေတြကိုပါလုပ္ခ်င္ရင္ လူထြက္ၿပီးလုပ္လို႔ရပါတယ္။အေနေခ်ာင္ေအာင္ သကၤန္း၀တ္နဲ႔လုပ္ေနေတာ့ သာသနာႀကီးညိႇႏြမ္းသြားမွာေပါ့။ ကိုယ့္ရဲ႕အေျပာအေဟာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘက္ ပါလာၾကမယ့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြဟာအနည္းစုပါ။ တရားဓမၼနဲ႔ မအပ္စပ္လို႔ ေ၀းေ၀းကေရွာင္ေနတဲ့ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူေတြကအမ်ားစုပါ။ ေရတြက္လုိ႔ေတာင္မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ မသင့္ေတာ္လို႔ ေျပာဆို ဆုံးမတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေတြကိုဘာလို႔ေျပာေနလည္းဆိုေတာ့ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္
သံဃာေတြသင္းကြဲမွာကို သိလ်က္နဲ႔လုပ္ေနလို႔ ရပ္တန္းကရပ္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံတာပါ။
ဘာသာေရးထက္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားေနရင္ သကၤန္းခၽြတ္ၿပီး ဘုန္းႀကီး လူထြက္ပဲလုပ္လိုက္ပါလို႔ အႀကံေပးပါရေစ။ သကၤန္းခၽြတ္လိုက္ရင္ ငါ့ေခါင္းကိုရိုက္ခြဲခံရမွာပဲလို႔ေတာ့ တစ္ထစ္ခ်မယူဆပါနဲ႔။ ဂမီၻရက သူ႔ကိုႀကိဳက္မွန္းမသိ၊ မႀကိဳက္မွန္းမသိတဲ့ မိန္းကေလးကိုသြားေတာင္းလို႔ အရိုက္ခံရတာပါ။ ဆရာေတာ္ဘုရားတို႔က ကိုယ့္ကို ႀကိဳက္တယ္/ မႀကိဳက္ဘူး၊ လက္ခံတယ္/ လက္မခံဘူး ဆိုတာကို စဥ္းစားတတ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြရွိေတာ့ အရိုက္မခံရဘူးဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္တို႔အေနနဲ႔ သကၤန္း၀တ္နဲ႔ သင့္ေတာ္၏၊ မသင့္ေတာ္၏ကိုေတာ့ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားဆုံး ျဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ေနရင္လဲ သကၤန္း၀တ္ျဖင့္ ေနသင့္/မေနသင့္၊ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ဖို႔/ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကိုလုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ကလည္း သံဃာေတာ္အတြင္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္းကို လိုလားေနၾကပါတယ္။
သာသနာေတာ္ႀကီး ညႇဳိးႏြမ္းမႈမရွိေစေရးမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလုံးရဲ႕တာ၀န္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သာသနာေတာ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစေသာ္၀္။
No comments:
Post a Comment